© Copyright :
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΠΗΛΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΒΡΑΓΓΙΑΝΩΝ
ρίσκεται απέναντι από το χωριό Βραγγιανά και σύμφωνα με επιγραφή, το καθολικό της αποπερατώθηκε στις 11 Ιουλίου 1655, δια συνδρομής Παρθενίου Ιερομονάχου. Ανεγέρθηκε το 1797 δια συνδρομής, δαπάνης και εξόδων του θεοφιλέστατου Αγίου Ραδοβισδίου κ.κ. Καλλινίκου του νυν αρχιερατεύοντος και ηγουμενεύοντος Κυρίου Χριστοφόρου. Επι τουρκοκρατίας, η Μονή προίκιζε κατ' έτος 5 άπορα κορίτσια, πλήρωνε τον δάσκαλο του χωριού, έδωσε τα οικόπεδα για την ανοικοδόμηση του Ναού του Αγίου Δημητρίου και του δημοτικού σχολείου, ενώ ο οικισμός Γρυμπιανά φτιάχτηκε σε έκταση της Μονής. Πολλοί αγωνιστές έτυχαν της φιλοξενίας της, ενώ οι Καραϊσκάκης, Κατσαντώνης και οι Μπουκουβαλαίοι, την χρησιμοποιούσαν για ανεφοδιασμό. Τέλος εκεί φιλοξενήθηκαν 54 κατατρεγμένοι Σουλιώτες των οποίων την διέλευση στην Πάργα διευκόλυνε η Μονή. Την 18/12/1862, 17 Τουρκαλβανοί μπήκαν από ένα παράθυρο στη Μονή και κατέσφαξαν τους 6 μοναχούς, τον ηγούμενο Κωνσταντίνο και τον Ιερέα του χωριού Αθανάσιο. Διά βασιλικού διατάγματος της 29ης Ιανουαρίου 1907 (Φ.Ε.Κ. 19/29/01/1907) υπήχθη ώς μετόχιο στη Μονή Σπηλιάς. Φυλάσσονται Ιερά λείψανα των Αγίων Παντελεήμονος, Τρύφωνος, Βασιλείου, Αβερκίου και Ιακώβου του Πέρσου.
Πανηγυρίζει στις 6 Αυγούστου.